Diverse verslavingen
Alcoholverslaving
Alcohol is in onze samenleving algemeen geaccepteerd. We associëren het met gezelligheid en met een Bourgondische levensstijl. Hierdoor is alcoholisme vaak moeilijk te herkennen. Want waar ligt de grens tussen een gezellige drinker en een probleemdrinker of alcoholist met een alcoholverslaving? Vrijwel iedereen kent iemand in zijn/haar omgeving met een drankprobleem. Het is ook lastig om afhankelijkheid van een genotsmiddel te erkennen, zeker omdat een verslaving vaak geleidelijk optreedt.
Alcoholisme is een progressieve, chronische ziekte. Genetische gevoeligheid lijkt een rol te spelen; tegenslagen kunnen het proces in gang zetten of versnellen, zeker wanneer dan middelen zoals alcohol gemakkelijk beschikbaar zijn. Mensen met een alcoholprobleem hebben maar één relatie, namelijk met drank. Daar doen ze alles voor: liegen, verdraaien, afspraken afzeggen en sociale kontakten op afstand houden.
Drugsverslaving
Drugsverslaving is een breed begrip. Het kan betekenen dat iemand verslaafd aan medicijnen is, maar ook bijvoorbeeld aan softdrugs of harddrugs. In het algemeen nemen verslaafden stoffen tot zich om een bewustzijnsverandering teweeg te brengen. Een drugsverslaving is zeer hardnekkig. Het gebruik geeft doorgaans een prettig gevoel en zorgt ervoor dat problemen even naar de achtergrond verdwijnen.
Dat gevoel is slechts tijdelijk, want zodra de drugs zijn uitgewerkt voelt u de druk en problemen weer. Misschien voelt u zich ook wel schuldig omdat u gebruikt en probeert u even te stoppen. Maar de geestelijke en soms ook lichamelijke afhankelijkheid maken het moeilijk om langere tijd te stoppen met drugs.
Een drugsverslaving is de dwangmatige neiging om regelmatig drugs te gebruiken. Het drugsgebruik is de dwangmatige neiging om regelmatig drugs te gebruiken. Het drugsgebruik brengt geestelijke effecten teweeg. Op basis van die effecten worden drugs ingedeeld in drie categorieën: verdovende middelen, stimulerende middelen en bewustzijnsveranderende (hallucinerende) middelen. Afhankelijk van het soort drugs treden bij onthouding geestelijke en mogelijk ook lichamelijke afkickverschijnselen op.
Eetstoornis
Geobsedeerd door voedsel. Voedsel heeft de voorbije jaren een andere functie gekregen. Vroeger was het vooral een brandstof voor het lichaam; tegenwoordig zien steeds meer mensen het als een genotsmiddel. Sommigen hebben zelfs een haat-liefdeverhouding met eten. Een eetstoornis kenmerkt zich door de dwangmatige omgang met voedsel. Dat kan betekenen dat u juist veel eet of juist te weinig. In beide gevallen speelt eten in uw gedachten een grote rol: u bent er de hele dag mee bezig.
Mensen met een eetstoornis zijn obsessief bezig met eten en/of hun gewicht. In vele gevallen hebben mensen met een eetstoornis een vertekend beeld van hun lichaam. Zo vinden zij zichzelf vaak te dik, terwijl ze dat in werkelijkheid niet zijn. Wanneer zowel het eten als het gewicht onderdeel van de stoornis zijn, wordt vaak getracht omwille van het gewicht volgens bepaalde regels te leven. Zo eten veel mensen met een eetstoornis op strikte tijden of braken ze voedsel uit wanneer ze de eetbehoefte niet hebben kunnen weerstaan. Mensen met een eetstoornis maken bovendien vaak onderscheid tussen goed en fout eten, waarbij ze met fout eten refereren aan colorierijk voedsel. Eetstoornissen zijn in drie categorieën onder te verdelen: stoornissen waarbij mensen zichzelf uithongeren (anorexia), last hebben van vreetbuien die ze vervolgens compenseren door bijvoorbeeld te braken (boulimia) en stoornissen waarbij mensen vreetbuien hebben die ze niet compenseren (Binge Eating Disorder).
Gameverslaving
Uren achter elkaar gamen. Dat ene spelletje willen winnen of uitspelen. Voor een keer is dat niet zo erg. Maar wanneer de behoefte om te gamen het wint van andere behoeften als eten en slapen, is het belangrijk om aan de bel te trekken. Een gameverslaving is namelijk een ernstig probleem. Een gameverslaving is de dwangmatige behoefte om te winnen of te spelen. Voor veel verslaafden is het spel op zich verslavend; anderen raken geobsedeerd door de behoefte om te winnen. De obsessie verdringt het besef van de basisbehoeften, waardoor eten, slapen en hygiëne op de tweede plaats komen. Bovendien neemt de kans toe in een sociaal isolement te geraken.
Gokverslaving
Een keertje naar het casino. Geld inzetten op een race. Een gokverslaving begint vaak als een leuke tijdsbesteding. Het is spannend en aanvankelijk wordt er ook nog wel eens gewonnen. De drang vaker te winnen neemt toe, waardoor langzaam een verslaving ontstaat. Het gokken kan u in een negatieve spiraal brengen, waardoor u nog meer terugvalt op uw verslaving. Een gokverslaving is de dwangmatige behoefte om te gokken, zonder dat er per se plezier aan beleefd wordt. Stoppen met gokken lijkt onmogelijk: als u al een poging waagt, wint de onrust en de constante gedachte aan gokken het uiteindelijk van de behoefte om te stoppen.
Medicijnverslaving
Kalmerende middelen kunnen een heilzame werking hebben tijdens een zware periode. Bijvoorbeeld bij stress op het werk, slaapproblemen of spanningen in de thuissituatie. De medicatie heeft een rustgevende werking, werkt spierontspannend en bevordert de slaap. Het gevaar van deze medicijnen is dat u er afhankelijk van kunt worden en niet meer in staat bent te stoppen met de kalmerings- of slaappillen.
Het begint met een pilletje via een voorschrift. De tranquillizers hebben een aantal weken een kalmerend effect, maar ze lossen de achterliggende problemen niet op.
Het gevolg is dat u de medicijnen blijft slikken. We spreken van een verslaving wanneer u een hogere dosis nodig hebt om hetzelfde effect te bereiken en wanneer stopzetting van het gebruik leidt tot onthoudingsverschijnselen. Alleen de gedachte aan stoppen is vaak al ondraaglijk. Mensen die verslaafd aan medicijnen zijn, raken in een soort sluimertoestand. Langdurig gebruik van tranquillizers heeft vergaande gevolgen. Stemmingsklachten treden op, de geheugenfunctie en motorische vaardigheden gaan achteruit. De medicijnen hebben vaak ook een negatieve invloed op het sociale leven.